Medytacja ignacjańska jest niezwykle głęboką formą medytacji chrześcijańskiej, która nie tylko pomaga nam się wyciszyć, ale również zachęca do studiowania Pisma Świętego i budowania niezwykle głębokiej, osobistej relacji z Bogiem. Medytacja ignacjańska, choć nie należy do najłatwiejszych, może wnieść wiele do twojego życia. Wyjaśniamy, dlaczego warto wdrożyć ją do swojej rutyny.

Medytacja ignacjańska: metoda

Medytacja ignacjańska jest formą katolickiej praktyki duchowej. Za ojca tej metody uważa się św. Ignacego Loyolę, który znany jest przede wszystkim z założenia zakonu jezuitów. Medytacja ignacjańska jest jednym z trzech najważniejszych ćwiczeń duchowych zaproponowanych przez świętego zaraz obok kontemplacji ignacjańskiej i ignacjańskiego rachunku sumienia oraz regularnych modlitw.

Medytacja ignacjańska: co powinnaś wiedzieć?

  1. Medytacja ignacjańska może być praktykowana w ciszy lub z tłem muzycznym, najczęściej jest to uzależnione od tradycji danego regionu.
  2. Możesz praktykować ją samotnie lub w grupie. Nie ma górnej granicy określającej maksymalną liczbę osób mogących medytować wspólnie.
  3. Podobnie jak w przypadku medytacji buddyjskiej, dopuszcza się różne pozycje ciała, jak leżenie, klęczenie lub siedzenie. W czasie rekolekcji medytujące osoby najczęściej chodzą.
  4. Czas trwania medytacji jest ściśle określony i dzieli się na kilka części, które łącznie powinny trwać 75 minut. To czyni ją jedną z najdłuższych medytacji, która może być trudna do wykonania dla osoby początkującej.
  5. Medytacja ignacjańska nie przebiega tak, jak medytacja prowadzona, jednak św. Ignacy Loyola zaleca skonsultowanie się z przewodnikiem duchowym, który może kierować naszym rozwojem i pomóc w kształtowaniu naszej duchowości.
  6. Medytacja powinna być regularnie powtarzana. Czasem możemy kilka razy medytować nad tym samym fragmentem Pisma Świętego lub nawet nad jednym słowem, aby móc lepiej je zrozumieć i wchłonąć całą jego treść.

Zalety medytacji ignacjańskiej

Poznaj najważniejsze zalety medytacji ignacjańskiej: 

  1. Zgodność z wiarą katolicką. Jeśli jesteś katoliczką, poszukującą metody relaksacji zgodnej z twoimi przekonaniami, medytacja ignacjańska może być rozwiązaniem dla ciebie.
  2. Wyciszenie się, które pozwoli ci uspokoić galopujące myśli i zrelaksować się po długim dniu.
  3. Rozwój duchowy jest głównym celem medytacji ignacjańskiej, Dzięki niej będziesz mogła pogłębić swoją wiarę i relację z Bogiem.
  4. Sprawdzi się jako modlitwa lub medytacja przed snem, napełni cię spokojem, dzięki niej udasz się na spoczynek wyciszona i zrelaksowana.

Medytacja ignacjańska nad Pismem Świętym

Metoda medytacji ignacjańskiej wywodzi się z osobistych doświadczeń modlitewnych Ignacego Loyoli i skupia się przede wszystkim na medytacji nad Słowem Bożym. Opracowaną przez siebie formę chrześcijańskiej medytacji święty zawarł w “Ćwiczeniach duchowych”, z łaciny Exercitia spiritualia. Książka ta napisana została przez niego podczas pobytu w Manresie w północno-wschodniej Hiszpanii w latach 1522-1523.

Pozycja ta zawiera stanowi podsumowanie założeń duchowości ignacjańskiej i zawiera:

  • ćwiczenia ignacjańskie;
  • rekolekcje ignacjańskie;
  • medytację ignacjańską.

Książka “Ćwiczenia duchowe” została uznana przez papieża za zgodną z prawdami wiary katolickiej i oficjalnie zatwierdzona w 1548 roku. Od tamtej pory zawarta w niej metoda niezmiennie uważana jest za jedną z najgłębszych praktyk duchowych, które mogą połączyć medytującą osobę z Bogiem.

Zobacz też: 

Zobacz także:

techniki relaksacyjne

Techniki relaksacyjne. Twoja ścieżka do odnalezienia wewnętrznego spokoju
Przedwiośnie to czas odczytywania przyszłości

Przedwiośnie to czas odczytywania przyszłości. Masz czas tylko do 20 marca

Punkta do medytacji ignacjańskiej

Teksty do medytacji ignacjańskiej nazywane są punktami. Każdy z nich jest fragmentem Pisma Świętego, żywotów świętych lub innym religijnym tekstem. Tradycyjnie punkta, oprócz samego tekstu zawierają również opis przedstawionego w nim tematu, zdarzenia lub sceny, który poszerza kontekst. Wzbogacone są też o pytania, które prowokują do refleksji i mają za zadanie pomóc medytującej osobie nawiązać dialog z Bogiem. Ich głównym zadaniem jest pogłębienie naszej refleksji i medytacji, stanowią rodzaj drogowskazu, który może wspierać nas w naszym rozwoju duchowym.

Medytacja ignacjańska na każdy dzień

Jeśli ignacjańskie medytacje na każdy dzień, są czymś, co chciałabyś wdrożyć do swojej codziennej praktyki, z pewnością zastanawiasz się, jak zacząć i skąd brać punkta, nad którymi mogłabyś medytować. Istnieje kilka źródeł, również dostępnych online, z których warto skorzystać, aby lepiej wdrożyć się w temat medytacji ignacjańskiej.

  1. Strony internetowe i blogi poświęcone tematyce rozwoju duchowego zgodnego z doktryną katolicką. Wiele z nich oferuje codziennie nowe punkta do medytacji. Często tworzą się też wokół nich społeczności, w których znaleźć będziesz mogła wspierające grono znajomych.
  2. Aplikacje mobilne, które pomagają w nauce medytacji ignacjańskiej, motywują do systematyczności i zapewniają rodzaj duchowego wsparcia. Dostępne są zarówno ich darmowe, jak i płatne wersje. Do najpopularniejszych należą na przykład “Pray as you go” lub “Reimagining the examen app”.
  3. Książki oraz artykuły autorstwa duchownych lub świeckich doświadczonych w rozwoju duchowym stanowią doskonałe uzupełnienie teoretycznej wiedzy na temat praktyk medytacyjnych. Możesz szukać ich zarówno w księgarniach internetowych, jak i w stacjonarnych księgarniach katolickich, jakie często znaleźć można w pobliżu większych kościołów.
  4. Twoja parafia lub najbliższe centrum modlitewne poświęcone medytacji ignacjańskiej często mogą pomóc ci rozwinąć się duchowo poprzez naukę od innych członków wspólnoty. Tego typu miejsca organizują rekolekcje lub cotygodniowe spotkania, w których czasie ich członkowie mogą wymienić się wiedzą, doświadczeniem lub polecić sobie nawzajem publikacje, które pomogły im w ich rozwoju duchowym.

Medytacja ignacjańska: schemat

Medytacja ignacjańska wyróżnia się bardzo charakterystycznym schematem, za którym podążają wszyscy medytujący. Część pierwsza, czyli przygotowanie, powinno zająć około 15 minut, rozpoczęcie medytacji i jej zasadnicza część około 45, zaś zakończenie kolejne 15. Na koniec warto poświęcić jeszcze kilka minut na domykającą refleksję, która stanowi rodzaj podsumowania całej medytacji.

Ponieważ jest to bardzo długa praktyka, należy zaznaczyć, abyś nie zrażała się, jeśli dopiero zaczynasz. Trudności ze skupieniem uwagi są normalne, zwłaszcza na początku, Jeśli zauważysz, że odpływasz, łagodnie zwróć swoją uwagę z powrotem do słów Pisma Świętego, nad którymi medytujesz. Z czasem będzie ci się udawało skupić swoją uwagę na dłużej.

Zobacz też: 

Wcześniejsze przygotowanie

Zacznij od uważnego przeczytania tekstu, nad którym będziesz dziś medytować. W swoim dzienniku lub na kartce papieru możesz zanotować fragmenty, które szczególnie cię poruszają lub frapują. Zastanów się, jakie emocje wywołuje w tobie wybrany fragment. Znajdź ciche i spokojne miejsce, w którym będziesz mogła oddać się medytacji i przybierz wygodną pozycję.

Rozpoczęcie

  1. Medytację powinnaś rozpocząć od znaku krzyża i modlitwy, w której poprosisz Boga o przewodnictwo i o łaskę, dzięki której będziesz mogła godnie Mu służyć. Staraj się poczuć jego obecność w swoim sercu i skup się na jego miłości, która wypełnia twoją duszę.
  2. Następnie staraj się jak najdokładniej wyobrazić sobie scenę ewangeliczną, nad która dziś medytujesz. Zamknij oczy i głęboko oddychaj. Staraj się wyobrazić sobie jak najwięcej szczegółów, tak, jakbyś była wewnątrz wydarzeń. Uruchom wszystkie zmysły, staraj się usłyszeć, poczuć i posmakować otaczającej cię historii, którą właśnie odtwarzasz.
  3. Wyraź swoją prośbę do Boga. Zastanów się, jak chciałabyś, aby ta praktyka wpłynęła na twoje życie i nie bój się prosić o pomoc w realizacji tego celu.

Zasadnicza część medytacji

Zasadnicza część medytacji polega na kontemplacji wybranego na dziś Słowa Bożego. Zastanów się, jak rezonuje z ono z twoim życiem. Co ono dla ciebie oznacza? Co konkretnie cię w nim porusza? W jaki sposób możesz zaaplikować do swojej codzienności wypływającą z niego naukę? Być może ukaże się przed tobą nowa prawda, z której istnienia nie zdawałaś sobie do tej pory sprawy. Przez cały ten czas staraj się utrzymywać kontakt z Bogiem, czuć jego miłość i przewodnictwo. Co ważne, w tej części praktyki nie notuj, staraj się maksymalnie skupić na swoich uczuciach i doznaniach duchowych.

Zakończenie

Ostatnie chwile modlitwy tradycyjnie powinny zostać poświęcone na osobistą rozmowę z Bogiem. Staraj się wysłuchać uważnie w jego głos w swoim sercu. Zastanów się, jakie są pierwsze myśli lub refleksje, które przychodzą ci teraz do głowy? Co czujesz? Czy intuicyjnie znasz już odpowiedź na nurtujące cię pytania? Zastanów się, z czym kończysz dzisiejszą praktykę, co podczas niej było dla ciebie największą radością, a co okazało się najtrudniejsze? Na sam koniec zmów modlitwę “Ojcze nasz” i zakończ medytację znakiem krzyża.

Refleksja końcowa

Refleksja końcowa to kilka minut po zakończonej medytacji, kiedy możesz zanotować wszystko, co przeżyłaś w trakcie praktyki. Ta część pomoże ci uporządkować myśli i zyskać jasność umysłu. Pomoże ci też podsumować swoje przemyślenia na temat punkty, nad którą medytowałaś, co może okazać się bardzo pomocne, jeśli kolejnym razem będziesz chciała pochylić się nad tym samym tekstem.

Zobacz też: 

Medytacja ignacjańska: książki

W medytacji ignacjańskiej i rozwoju duchowym zgodnym z kanonem wiary katolickiej może pomóc ci lektura książek, które dotykają sztuki życia zgodnie z naukami św. Ignacego Loyoli. Polecamy niektóre z najpopularniejszych publikacji na ten temat:

  • “Medytacja Ignacjańska. Geneza i praktyki”, Józef Augustyn SJ;
  • “Medytacja i kontemplacja. Św. Ignacy uczy, jak modląc się Pismem Świętym pokochać Jezusa”, Timothy M. Gallagher OMV;
  • “Ćwiczenia ignacjańskie i nadzieja wiary”, Gisbert Greshake;
  • “Medytacja ignacjańska”, Augustyn Józef;
  • “Powiew Boga”, Józef Augustyn SJ, Adalbert de Vogue OSB, o. Włodzimierz Zatorski OSB, Marian Zawada OCD;
  • “Adamie, gdzie jesteś? - Tydzień 1. Rozważania rekolekcyjne oparte na Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli”, Józef Augustyn SJ;
  • “Punkty orientacyjne. Odkrywcza wyprawa w głąb siebie ze św. Ignacym”, Margaret Silf;
  • “Odnajdywanie Boga ze św. Ignacym Loyolą. Wprowadzenie do Ćwiczeń duchowych”, Marek Wójtowicz SJ.