Frustracja z pewnością nikomu nie kojarzy się pozytywnie i nic w tym dziwnego. Zwykle jest ona trudnym uczuciem, które pojawia się jako efekt uboczny pustki, braku lub niemożności podjęcia pewnych działań, na których nam zależy. Na szczęście, jest kilka sposób na to, aby sobie z nią poradzić, zarówno doraźnie, jak i w dłuższej perspektywie.

Frustracja - czym jest?

Frustracja jest uczuciem, które pojawia się, gdy napotykamy na swojej drodze przeszkody, które uniemożliwiają nam osiągnięcie celu. Często towarzyszy jej rozczarowanie, niezadowolenie lub poczucie bezsilności. Łatwo też pomylić frustrację ze złością lub irytacją. Choć kojarzy się ona dość negatywnie i z pewnością nie jest stanem pożądanym przez większość z nas, należy zdawać sobie sprawę z tego, że jest ona zupełnie naturalną reakcją na niektóre wydarzenia.

Co powoduje frustrację?

Frustracja może mieć wiele źródeł i często pojawia się w różnych kontekstach. Na ogół odczuwanie frustracji powinno być dla ciebie sygnałem o niezaspokojonych potrzebach. Niekiedy jednak czynnik, jaki ją wywołuje, może być na tyle głęboko ukryty w twojej świadomości, że trudno będzie ci dociec, co tak właściwie cię zraniło. Przedstawiamy listę kilku najbardziej popularnych powodów frustracji wraz z potrzebami, które mogły nie zostać zaspokojone.

  1. Przeszkody, które uniemożliwiają nam osiągnięcie celu. Np. gdy nie możemy dokończyć projektu w pracy, ponieważ podwykonawcy zalegają ze zleceniem, ucierpieć może nasza potrzeba uznania.
  2. Problemy w komunikacji interpersonalnej takie, jak brak zrozumienia, empatii, kłótnie itd. również mogą powodować narastanie frustracji. W tym wypadku cierpieć może potrzeba bycia kochaną i potrzeba przynależności.
  3. Frustracja pojawić może się też wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie zaspokoić swoich potrzeb podstawowych, jak potrzeba jedzenia, snu czy potrzeba bezpieczeństwa. Możesz być sfrustrowana np. tym, że przez cały dzień nie miałaś czasu na zjedzenie porządnego obiadu, lub tym, że nie stać cię za zakup własnego mieszkania.
  4. Gdy nie jesteśmy w stanie spełnić swoich marzeń, np. musimy odwołać wymarzoną podróż z powodu choroby lub braku środków, co wiąże się z potrzebami wyższymi, jak potrzeba samorealizacji.
  5. Gdy czujemy, że straciliśmy kontrolę na naszą sytuacją życiową, np. nie mamy wpływu na domowe finanse, w pracy nikt nie liczy się z naszym zdaniem. W tym wypadku w oczywisty sposób naruszona zostaje potrzeba kontroli, sprawczości i samostanowienia.
  6. Frustracje mogą wywoływać również rzeczy, na które nie mamy większego wpływu, jak na przykład nasz wygląd, niepełnosprawność, pochodzenie itp. Tego typu obawy również godzić mogą w potrzebę przynależności lub potrzebę bycia kochaną.

Zobacz również: 

Jak objawia się frustracja?

Frustracja ma ogromny wpływ na stan naszego zdrowia oraz naszej psychiki. Na poziomie fizjologicznym można ją rozpoznać za pomocą kilku charakterystycznych objawów, takich jak:

  • napięcie mięśni;
  • bóle somatyczne;
  • przyspieszone bicie serca lub arytmia;
  • bóle brzucha;
  • problemy z trawieniem;
  • wahania apetytu;
  • zaburzenia rytmu dobowego.

Wyżej wymienione objawy mogą kojarzyć się ze stresem i jest to skojarzenie jak najbardziej słuszne. Emocje podstawowe, jakie zwykle towarzyszą frustracji, mogą być trudne do nazwania, warto jednak spróbować nieco się w nich zagłębić. Dzięki temu zyskasz możliwość dotarcia do źródła problemu i lepszego przepracowania swojej krzywdy.

Zobacz również: 

Zobacz także:

  1. Złość, a nawet agresja, mogą często być związane z uczuciem frustracji. Niekiedy efektem długo nierozładowanego napięcia może być nawet nienawiść.
  2. Obniżone poczucie własnej wartości może być powiązane z utraceniem kontroli, które często pojawia się przy frustracji.
  3. Zaburzenia lękowe, jak lęk uogólniony, a niekiedy nawet depresja, mogą pojawić się u osób, które odczuwają frustrację z powodu zwiększonego poczucia niepokoju, bezsilności i zależności od innych.
  4. Smutek, przygnębienie i rozczarowanie mogą towarzyszyć frustracji, gdy uświadomimy sobie, że z jakiegoś powodu nie jesteśmy w stanie spełnić swoich celów.
  5. Wstyd może być mocno sprzężony z frustracją, np. w sytuacjach, gdy nie jesteś w stanie wykonać zadania, lub czujesz, że twoje wysiłki nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.

Frustracja w związku

Frustracja w związku może pojawić się, gdy partnerzy nie zaspokajają nawzajem swoich potrzeb emocjonalnych, materialnych itd. Pojawienie się jej jest dość naturalne zwłaszcza w długich relacjach i sam fakt tego, że zaczynamy ją odczuwać, nie jest niczym złym. Jest ona dla nas cenną informacją, dzięki której możemy zatrzymać się na chwilę i zastanowić, co wywołuje w nas trudne uczucia. Dzięki takim refleksjom jesteśmy w stanie lepiej uchwycić i nazwać nasze potrzeby, a następnie zakomunikować je naszemu partnerowi lub partnerce.

Oto kilka aspektów, które najczęściej są źródłem frustracji w związku.

  1. Trudności z komunikacją mogą być źródłem frustracji, gdy partnerzy mają problem z nazwaniem i komunikowaniem swoich potrzeb i oczekiwań w sposób, który nie krzywdzi drugiej strony. Konstruktywnej komunikacji można się nauczyć, jest to jednak coś, co wymaga dobrej woli po obu stronach.
  2. Poczucie bezradności lub brak możliwości rozwiązania bieżących problemów może wzmagać frustrację w związku. Przykładem może być sytuacja, w której jeden z partnerów zmaga się z uzależnieniem i nie jest skłonny do podjęcia leczenia, a drugi próbuje bezskutecznie wyciągnąć go z nałogu.
  3. Frustracja może pojawić się również w sferze seksualnej, np. gdy okazuje się, że dwójka partnerów ma różne libido, albo różne preferencje. Innym powodem może być też zanik intymności, nuda lub wypalenie się namiętności.
  4. Inne sposoby na okazywanie miłości i przywiązania mogą prowadzić do tego, że partnerzy nie zrozumieją wysyłanych przez drugą stronę komunikatów. Np. Jeden z partnerów okazuje miłość z pomocą prezentów, ale nie lubi się przytulać, podczas gdy drugi potrzebuje częstego dotyku, a prezenty postrzega jako niepotrzebne wydawanie pieniędzy.
  5. Frustracja pojawia się również, gdy czujemy, że nasze szeroko rozumiane potrzeby nie są zaspokojone. Może chodzić o prozaiczne rzeczy, jak brak wsparcia przy codziennych obowiązkach, jak i niemożliwość spełnienia swoich marzeń, które w jakiś sposób stoją w konflikcie z interesami partnera.

Jak radzić sobie z frustracją w związku?

Frustracja pojawiająca się w naszym związku jest trudnym uczuciem i może wywoływać w nas różne reakcje. Na szczęście są sposoby na to, aby sobie z nią poradzić, a tym samym uzdrowić i umocnić swoją relację.

  1. Otwarcie komunikuj swoje potrzeby, ale też uważnie słuchaj tego, co mówi twoja druga połówka.
  2. Kształtuj w sobie inteligencję emocjonalną i empatię.
  3. Naucz się i stosuj w praktyce konstruktywne techniki rozwiązywania konfliktów. Wiedzę na ten temat, możesz czerpać z kursów, książek lub artykułów dostępnych w internecie.
  4. Stwórzcie listę waszych wspólnych celów i nadajcie im priorytety. Dzięki temu zwiększy się poczucie, że gracie do jednej bramki.
  5. Nie podejmuj pochopnych decyzji pod wpływem emocji. Zawsze, zanim przejdziesz do działań, zatrzymaj się na chwile i daj sobie czas na to, aby skupić się na swoich uczuciach.
  6. Skorzystaj ze wsparcia profesjonalisty jak psycholog lub psychoterapeuta. Możecie również wybrać się na terapię dla par.

Przeczytaj również: 

Pamiętaj, że frustracja jest sygnałem o tym, że twoje potrzeby nie są odpowiednio zaspokojone. Możesz pracować nad powodem, z jakiego pojawia się ona w twoim związku, nie oznacza to jednak, że druga strona będzie równie zaangażowana w tej proces. Zachowaj otwartość i gotowość do współpracy, ale nie bierz na siebie całej odpowiedzialności za końcowe powodzenie lub jego brak.

Jak leczyć frustrację?

Aby wyleczyć frustrację, należy dotrzeć do jej źródła, zidentyfikować problem i pracować nad zaakceptowaniem braków, jakie ową frustrację wywołują, lub znaleźć alternatywny sposób na to, aby zaspokoić nasze potrzeby.

  1. Pierwszym krokiem jest zidentyfikowanie potrzeby, która nie mogła zostać zaspokojona. Staraj się dotrzeć do źródła problemu, aby móc lepiej poradzić sobie z frustracją.
  2. Naucz się dzielić swoimi uczuciami z osobami, którym ufasz. Może to być twój przyjaciel, partner lub terapeuta. Czasami cuda zdziałać może nawet zwykły wpis w dzienniku.
  3. Naucz się prosić o pomoc – wbrew pozorom może to być bardzo trudne zadanie. Poleganie na innych nie każdej z nas przychodzi łatwo, ale jeśli pozwolisz sobie pomóc, może okazać się, że z twoich barków spadnie ogromny ciężar.
  4. Naucz się zdrowych sposobów na rozładowywanie stresu jak medytacja, joga, pisanie, czy sport. Dzięki temu nagromadzona w tobie frustracja będzie mogła znaleźć ujście w sposób, który nie wyrządzi ci więcej szkody niż pożytku.
  5. Zadbaj również o swoje zdrowie fizyczne, regularnie uprawiaj sport, zdrowo się odżywiaj i zapewniaj sobie odpowiednią ilość jakościowego snu. Powiedzenie “w zdrowym ciele, zdrowy duch” może być nieco oklepane, ale z pewnością jest w nim wiele prawdy.
  6. Zwróć uwagę na swoje myśli. Czasem nawet nieświadomie możemy sabotować swoje osiągnięcia z powodu negatywnych przekonań lub pesymistycznych wypowiedzi, które cisną nam się na usta przy każdym niepowodzeniu. Pracuj nad zmianą swojej perspektywy, tak, aby stać się dla samej siebie swoim największym wsparciem.
  7. Zrób listę kilku czynności, które budzą twój szczery entuzjazm i staraj się zaplanować je po stresującym dniu w pracy czy trudnej rozmowie z partnerem.
  8. Wybierz się na kurs z konstruktywnej komunikacji lub przeczytaj książkę na ten temat. W internecie z pewnością znajdziesz też wiele pomocnych i darmowych materiałów. Pozyskane w ten sposób umiejętności staraj się zastosować w praktyce.
  9. Określ, które źródła twojej frustracji mogą zostać zmienione, a na które nie masz wpływu. Np. jeśli frustruje cię twoja praca, możesz spróbować znaleźć inną lub zmienić branżę. Jeśli frustrację wywołuje zaś traumatyczne wspomnienie z dzieciństwa, możesz podjąć próbę zaakceptowania swoich uczuć.
  10. Jeśli czujesz, że wyżej wymienione rady nie są w stanie poprawić twojej sytuacji, polecamy skontaktowanie się ze specjalistą, jak psychoterapeuta. W niektórych przypadkach pomocna może również wizyta u psychiatry i podjęcie farmakoterapii.