Impertynencki - co to znaczy i po czym można rozpoznać impertynencką osobę? Zachowania wynikające z tej cechy charakteru zwykle od razu rzucają się w oczy, ponieważ w znacznej większości osób budzą dyskomfort. Nawet jeśli czasem nie jesteśmy w stanie jednoznacznie stwierdzić, co nas zdenerwowało, to intuicyjnie czujemy, że jakaś niepisana granica została właśnie przekroczona. Wyjaśniamy, jak poradzić sobie z impertynenckim ludźmi.

Impertynencki - co to znaczy?

Impertynencki to słowo, które zwykle określa kogoś, kto zachowuje się niegrzecznie lub bezczelnie. Impertynencka osoba komunikuje się w sposób pozbawiony szacunku dla rozmówcy i nie oddziela tego, co wypada powiedzieć na głos, od tego, co zwykle lepiej zostawić dla siebie. Ignoruje tym samym powszechnie stosowane normy zachowań i nie dba o to, czy jej słowa lub zachowanie urażą rozmówcę. Jest przy tym zwykle arogancka, zarozumiała i często uważa się za kogoś lepszego od innych, kto jako jedyny potrafi mówić wprost.

Zobacz także: 

Impertynenckie zachowanie

Impertynenckie zachowania potrafią być bardzo irytujące i często mogą wytrącić z równowagi nawet najbardziej opanowane osoby. Poniżej wymieniamy przykłady kilku szczególnie niegrzecznych i aroganckich zagrywek.

  1. Problem z kulturą osobistą i z odpowiednim zachowaniem się w miejscach publicznych. Ignorowanie faktu, że to zachowanie może być irytujące lub krępujące dla innych ludzi.
  2. Nieprzestrzeganie norm społecznych w komunikacji z innymi. Przerywanie wypowiedzi, przekrzykiwanie, nieczyste wybiegi retoryczne, bycie nachalnym lub natarczywym.
  3. Okazywanie innym swojej wyższości, np. poprzez wyśmiewanie się z nich, wytykanie błędów, odwracanie kota ogonem, w taki sposób, aby inni wyszli na niekompetentnych i nieodpowiedzialnych.
  4. Celowe naruszanie granic innych ludzi, przekraczanie strefy ich prywatności, dopytywanie o szczegóły, którymi nie chcą się dzielić. To zachowanie często połączone jest z bagatelizowaniem próśb innych o uszanowanie ich uczuć lub o pozostawienie ich w spokoju.
  5. Oczekiwanie, że inni ludzie spełnią każde żądanie i dostosują się do jednej osoby, tylko dlatego, że ona tego wymaga. W przypadku impertynenckich osób odmówienie im posłuszeństwa często spotyka się z wybuchem gniewu i frustracji.

Przykłady impertynenckich zachowań

Aby lepiej zrozumieć, co to znaczy, że ktoś jest impertynencki, przytaczamy kilka przykładów. Być może rozpoznasz w nich zachowanie ludzi ze swojego otoczenia.

Przykład 1

Podczas rodzinnego obiadu, jedna z krewnych próbuje wydobyć od pozostałych członków rodziny o szczegóły ich prywatnego życia. Młodą parę wypytuje, dlaczego nie mają jeszcze dzieci, zahukanego nastolatka o to, czy ma już jakąś dziewczynę. Bez skrępowania pyta innych ile zarabiają lub skąd wzięli pieniądze na dom, lub samochód. Każdy czuje się przez nią niekomfortowo i nikt nie chce słuchać odpowiedzi na pytania, które bez skrępowania zadaje, ale ona sama nie widzi żadnego problemu.

Zobacz także:

Przykład 2

Kolega z pracy zachowuje się nieodpowiednio podczas wspólnego wyjścia. Jest tak głośny, że wszyscy ludzie w barze odwracają się ku niemu z irytacją, widać, że przeszkadza im w rozmowach. Przeklina, opowiada obraźliwe dowcipy, zaczepia ludzi przy innych stolikach, kłóci się z obsługą i nie reaguje na prośby, aby nieco stonował swoje zachowanie. Wygląda tak, jakby umyślnie starał się zagarnąć, jak najwięcej przestrzeni i zdominować innych swoim głośnym i nieodpowiednim zachowaniem.

Przykład 3

Teściowa przyszła pomóc młodej mamie w pilnowaniu dziecka. Od razu zaczęła wprowadzać w jej mieszkaniu swoje zasady. Bez skrępowania grzebie jej w szafkach, przestawia przedmioty i poucza przy tym, że ma bałagan lub nie potrafi niczego ułożyć w logiczny sposób. Na każdym kroku zwraca jej uwagę na błędy, które jak sama uważa, popełnia. Nie pozwala jej podejmować decyzji w jej własnym domu i nie zwraca najmniejszej uwagi na prośby, aby zostawiła jej rzeczy.

Czy jestem impertynencka?

Być może po przeczytaniu powyższej charakterystyki, rozpoznałaś w przykładach swoje własne zachowanie? Jeśli obawiasz się, że sama możesz być impertynencką osobą, zadaj sobie poniższe pytania. Przewaga twierdzących odpowiedzi może sugerować, że faktycznie możesz przemyśleć swoje zachowanie.

  1. Czy często z powodu ciekawości drążysz jakiś temat, mimo tego, że twój rozmówca wyraźnie dał ci do zrozumienia, że nie chce go kontynuować?
  2. Czy nie widzisz problemu w śmiałym wkroczeniu w sferę osobistą innych ludzi? Np. zaglądanie im do szaf, kiedy jesteś u nich w domu?
  3. Czy często starasz się zwrócić na siebie uwagę w większych grupach, poprzez śmiałe i głośne wyrażanie kontrowersyjnych opinii lub zachowanie, które przystoi do sytuacji?
  4. Czy zdarza ci się robić rzeczy, o których wiesz, że przekraczają granicę tego, co jest społecznie uznawane za akceptowalne?
  5. Gdy inni ludzie zwracają ci uwagę na niewłaściwe zachowanie, reagujesz agresją lub złością i masz poczucie niesprawiedliwości?
  6. Często masz wrażenie, że inni są przewrażliwieni, a ty nie robisz nic złego?
  7. Czy zdarza ci się ignorować prośby o uszanowanie czyichś granic, ponieważ wydają ci się one bezpodstawne i wyssane z palca?
  8. Czy często żartujesz z innych w sposób, który mógłby urazić ich uczucia dlatego, że zakładasz, że to tylko żarty, za które nikt nie powinien się obrażać?
  9. Czy zdarza ci się nie stosować zasad konstruktywnej komunikacji, np. często przerywasz, przedrzeźniasz lub przekrzykujesz innych?
  10. Czy często masz poczucie, że poglądy lub opinie innych osób nie są tak sensowne, jak twoje, więc za cel stawiasz sobie przekonanie rozmówców do własnych racji, nawet gdyby dyskusja miała toczyć się godzinami?

Zobacz także: 

Jeśli po przeanalizowaniu powyższych punktów dojedziesz do wniosku, że chciałabyś zmienić swoje zachowanie, to pamiętaj, że nie jesteś sama! Będąc w procesie zmiany, możesz poprosić swoich bliskich, zapisać się do grup wsparcia, które pomogą ci stać się bardziej empatyczną i otwartą lub wybrać się na terapię, lub coaching.

Jak reagować, gdy ktoś zachowuje się impertynencko?

Impertynencki styl bycia osób w naszym otoczeniu jest czymś, co może negatywnie wpłynąć na nasze samopoczucie. Jeśli ktoś zachowuje się w sposób, który sprawia, że nie czujesz się komfortowo, najlepszym rozwiązaniem jest po prostu zakomunikowanie tego faktu drugiej osobie. Może ona przyjąć naszą uwagę i zmienić swoje zachowanie lub nie. Niezależnie od tego efekt będzie jednak taki, że przeniesiesz swoje negatywne odczucia na zewnątrz, zamiast tłumić je w środku.

Co, jeśli otwarta komunikacja nie pomaga, a nasz rozmówca jest odporny na krytykę? W przypadku, gdy nie możesz zbyt łatwo odciąć się lub ograniczyć kontaktu z tą osobą, najlepszym rozwiązaniem może być próba emocjonalnego zdystansowania się od jej zachowania. Możesz osiągnąć to np. wyobrażając sobie, że otacza cię pole ochronne, które oddziela cię od zachowania danej osoby. Obserwujesz je z boku, ale nie pozwalasz, by dostało się do twojego wnętrza i wpłynęło na twoją energię. Choć na początku może być to trudne, w miarę praktyki zacznie przychodzić ci naturalnie.