Wielki pożytek z małej zabawy
Odgrywa kluczową rolę w psychicznym i fizycznym rozwoju dziecka. Z badań wynika, że osoby, które będąc kilkulatkami, często się bawiły, lepiej radzą sobie w dorosłym życiu. Zanim dziecko skończy 3 lata, duży udział w jego zabawie powinni mieć jego rodzice.
- Naj
Wspólna zabawa buduje silną więź uczuciową. Poza tym pozwoli ci lepiej poznać własną pociechę, a jej umożliwi szybszy i lepszy rozwój. Do ukończenia pierwszego roku życia dziecko na ogół nie potrafi samo bawić się celowo, warto więc nauczyć je, jak to robić. Udział dorosłego – rodzica czy opiekuna – w zabawie z niemowlęciem jest nieodzowny. Trzeba podtykać maluszkowi grzechotki, kłaść je na kocu, łaskotać w stopy, śpiewać piosenki czy wreszcie mówić do niego, strojąc przy tym przeróżne miny.
Pod koniec 1 roku – dziecko zaczyna chodzić, jego świat poszerza się, rosną potrzeby poznawcze, wszystko chce zobaczyć i dotknąć. Trzeba mu zapewnić dużo zabaw ruchowych, choćby poprzez spacer (juz na własnych nóżkach), wchodzenie po schodach czy huśtanie na nodze taty. Bardzo atrakcyjne są zabawy polegające na naśladowaniu dorosłych. Maluch chętnie pomaga w codziennych czynnościach – sprzątaniu, gotowaniu. Atrakcyjnymi zabawkami są przedmioty codziennego użytku np. garnki, plastikowe pojemniki, do których można wrzucać patyczki, kasztany czy drobne klocki. Dziecko w tym wieku lubi tez różne kryjówki, oprócz zabaw w chowanego można mu więc zbudować kryjówkę z koca, która zależnie od fantazji może być domkiem, statkiem piratów czy bezludną wyspą.
Dziecko 1,5-roczne – nadal lubi naśladować rodziców. Bawi się np. w tatę prowadzącego samochód czy mamę gotująca obiad. Można je zachęcać do zabaw tematycznych – np. w lekarza czy w sklep, a pacjentami i klientami będą lalki i misie. Chętnie słucha, gdy mu się czyta proste wierszyki i pokazuje na obrazkach różne przedmioty czy sytuacje. Samo tez lubi odpowiadać na pytania dotyczące przeczytanej historyjki.
Dwulatek – potrafi juz skupić się na jednej czynności 2–5 minut, można mu więc podsuwać układanki z niezbyt wielkiej liczby elementów. Warto budować z nim z klocków i nie należy martwic się, ze większą przyjemność sprawia mu burzenie. Frajdą jest lepienie – z ciasta, plasteliny czy innych mas – oraz malowanie farbami, najchętniej przy użyciu własnych rąk. Po przeczytaniu krótkiej historyjki można zachęcić dziecko, by namalowało jej bohatera lub przedstawione w nim wydarzenie. Dwulatki lubią też zabawy i tańce przy muzyce oraz zabawy w teatrzyk.