„Nowy tata” twego dziecka
Wkrótce macie zamieszkać razem z twoim nowym partnerem. Relacje w waszym domu mogą byc wspaniałe, przeczytaj, jak je ułożyć.
- Krystyna Zielińska, Naj
Kiedy rozstawaliście się z ojcem twojego dziecka, wszystkim było bardzo trudno. Teraz już się ułożyło, pociecha też oswoiła się z nową sytuacją. I właśnie znów czeka was miana – zakochałaś się i chcesz być z nowym partnerem.
Tłumacz dziecku nową sytuację
Dziecko na pewno będzie się bało, że utraci w rodzinie swoją uprzywilejowaną pozycję. Jeśli utrzymuje dobre stosunki z ojcem, który z nim nie mieszka, to tylko jego chciałoby wciąż widzieć u boku mamy. Pojawiają się także wątpliwości, czy jeśli zaakceptuje nowego mężczyznę w swoim domu, czy nie będzie to oznaczać zdrady ojca?
Musisz pomóc dziecku.
Koniecznie mów o swoich uczuciach do niego, zapewniaj o tym, że nic na świecie nigdy ich nie zmieni. Wytłumacz, że jeśli polubi twojego nowego mężczyznę, nie oznacza, że przestaje kochać swojego tatę. Jeżeli ma inne wątpliwości, cierpliwie wyjaśniaj. Na pytania odpowiadaj, a gdy ma pretensje, żal, złości się, nie wpadaj w panikę. Może potrzebuje więcej czasu, by wszystko zrozumieć.
Niczego na siłę nie przyspieszaj
Dla ciebie nowy partner to ktoś, kogo znasz i kochasz. Dla dziecka to często obca osoba. Powinno go poznać, mieć okazję bywać z nim w różnych sytuacjach. Gdy już się lepiej poznacie, moglibyście spędzić kilka dni razem.
Nie spiesz sie z decyzją o wspólnym zamieszkaniu.
Jeśli uznasz, że nadszedł najwłaściwszy moment na rozmowę o dalszych planach, zacznij o tym z dzieckiem rozmawiać. Pozwól, by wypowiedziało swoje zdanie, ale zadbaj też, by z twoich ust nie padały pytania o zgodę i oczekiwania, że to ono będzie podejmowało decyzję. Decyzję podejmujesz ty i masz do niej prawo. Musisz ją tylko przedstawić córce czy synowi.
On może być dobrym przyjacielem
Nowy partner nie powinien natychmiast próbować wchodzić w jakąś rolę. Nie powinien też nigdy krytykować prawdziwego ojca i rywalizować z nim. Dobrze, jeśli w różnych sytuacjach podkreśli, że nie zamierza zająć jego miejsca. Nie powinien przekupywać dziecka, przymilać się, spełniać jego pragnień za wszelką cenę. Uczuć się nie kupuje, one rodzą się z wzajemnej bliskości i akceptacji. Wystarczy być cierpliwym i życzliwym wobec dziecka.