Próba wysiłkowa

Próba wysiłkowa pozwala ocenić, czy naczynia wieńcowe pacjenta są zdrowe i czy podczas wysiłku są w stanie dostarczyć mięśniowi sercowemu dostateczną ilość tlenu. Jeśli naczynia są zwężone, pojawia się ból w klatce piersiowej, a EKG ma oznaki świadczące o niedostatecznym ukrwieniu serca. Badanie trwa zwykle kilkanaście minut. Przed jego przeprowadzeniem nie należy pić mocnej kawy, palić papierosów ani wykonywać nadmiernego wysiłku fizycznego.
[adsense]
Najpierw do klatki piersiowej pacjenta przykleja się elektrody EKG. Monitorują one pracę serca podczas próby wysiłkowej. Na ramię pielęgniarka zakłada mankiet do mierzenia ciśnienia. W trakcie badania jest cały czas obecny lekarz, który nieustannie ocenia zapis EKG i pomiar ciśnienia. Pacjent chodzi po bieżni albo jedzie na rowerze stacjonarnym, tzw. ergometrze. Wysiłek jest stopniowo zwiększany. Test zostaje natychmiast przerwany, gdy pojawią się niepokojące zapisy w EKG lub ból w klatce piersiowej. Próba wysiłkowa jest wówczas dodatnia, co oznacza, że naczynia wieńcowe są zwężone. Jeśli nie pojawią się żadne niepokojące objawy, badanie przerywa się, gdy pacjent osiągnie zaplanowaną wartość wysiłku. Próba jest wtedy ujemna.

UWAGA:

Zwykle lekarz kierujący na próbę wysiłkowa prosi o listę zażywanych leków. Jeśli zapomni o nie zapytać, trzeba go koniecznie poinformować, jakie medykamenty się przyjmuje. Niektóre środki działające na układ krążenia mogą fałszować wynik badania.