Lecznicze właściwości miodu

Miód to jeden z najstarszych leków na świecie. Od kiedy tylko ludzie poznali jego słodki smak zaczęli najpierw szukać go w gniazdach dzikich pszczół, a z czasem nauczyli się hodować te małe pracowite owady.
Miód w zależności od pory roku i okresu kwitnienia kwiatów dzielimy na kilkanaście rodzajów np. gryczany, spadziowy ( który powstaje z soków, a nie nektaru jak inne miody), akacjowy, wielokwiatowy, rzepakowy.

Miód, mimo że składa się głównie z fruktozy, glukozy i miodu jest polecany przez lekarzy ze względu na zawartość minerałów, aminokwasów i witamin. W miodzie znajdziemy witaminy A, B₁, B₂, C, PP , mikroelementy - fosfor, potas, żelazo, magnez, wapń, kwasy organiczne i białka.
Miód ma działanie podobne jak antybiotyk – hamuje rozwój drobnoustrojów, a rozpuszczenie miodu w wodzie powoduje wzrost tych właściwości. Ten drogocenny nektar potrafi też koić nerwy, wzmaga prace umysłową i chroni przed stresem. Miód ma też ma zastosowanie w leczeniu dróg oddechowych, układu krążenia, układu pokarmowego, wątroby i układu nerwowego, działa przeciwzapalnie i zwiększa naszą odporność. W miodzie znajduje się też enzym inhibina, która zwalcza bakterie. Picie na czczo wody z miodem i cytryną podnosi odporność i pomaga w walce z cellulitem.
Najzdrowszy jest oczywiście naturalny miód niepasteryzowany. Nie należy go podgrzewać ani rozpuszczać w gorącej wodzie, bo traci swoje właściwości.
Ciekawostką jest, że prawdziwy miód przechowywany w szczelnych pojemnikach nie psuje się nigdy!